ตะกรุดจำปาสี่ต้น ครูบาวัง วัดบ้านเด่น จังหวัดตาก ลำพูน
ตะกรุดจำปาสี่ต้น ยุคต้นเนื้อทองแดง ครูบาวัง วัดบ้านเด่น จังหวัดตาก ทางเหนือเรียกว่า ยันต์จุ๋มป๋าสี่ต้น (คำว่ายันต์ ทางเหนือ หมายรวมถึง ตะกรุด ผ้ายันต์ ตัวยันต์) ตะกรุด จำปาสี่ต้น เป็นตะกรุดที่มีพุทธคุณโดดเด่น ในด้านเมตตามหานิยม ค้าขาย โชคลาภ
ตะกรุดจำปาสี่ต้นเป็นตะกรุดที่หลวงพ่อครูบาวัง สร้างแจกบรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่มีอาชีพในด้านค้าขาย มีลูกศิษย์นำไปใช้บูชาประสบความสำเร็จด้วยความศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เลื่องลือ จึงได้ชื่อว่า “ตะกรุดค้าแม่น ขายหมาน” คือค่าคล่อง ขายดี

คาถาบูชาตะกรุดจำปาสี่ต้น
“อะหังกิงนโข มะยาปิโวเอหิเอถะมนุสสะอิฐีปุริโสราชาโน พรมมะปะริสันตังปิยะกะยังอะจะริโยกะริสะถะปิยังมามะ” (ใช้สำหรับทำน้ำมนต์ประพรมร้านค้าขาย เป็นคาถาเรียกคนเข้าร้าน)

วิธีใช้
- ถ้าเก็บไว้กับตัวช่วงเย็น จะกันขโมย
- ครอบครัวรุ่มร้อนอยู่ไม่เป็นสุข ให้แช่น้ำแล้วประพรมบ้าน (ใช้ตะกรุดพรม) จะช่วยให้อยู่สบายดี
- สัตว์ไม่สบาย ให้เอาฝักส้มป่อยแช่น้ำ เอายันต์ (ตะกรุดจำปาสี่ต้น) ชุบแล้วพรม จะหายป่วย
- ถูกของทำมาเอายันต์แช่น้ำสะอาดผสมฝัก ส้มป่อยแล้วท่องคาถา นำน้ำนั้นมาประพรมมาอาบ
- เปิดร้านเอายันต์แช่น้ำสะอาดประพรม ของในร้าน
- หากมีคนเกลียดเรา ให้เขียนชื่อใส่ใบโพธิ์ แล้วเอายันต์ทับไว้ เขาจะอ่อแก่เรา ไม่คิดทำร้ายเรา
- ต้องการให้เจ้านายรัก ให้เขียนชื่อใส่ใบตาล แล้วเอายันต์ทับไว้ จะรักเมตตา
- ต้องการให้หญิงรัก เอาใบโพธิ์ที่หล่น (ไม่ใช่ไปเด็ดมา) ทางทิศตะวันตก 1 ใบ ตะวันออก 1 ใบ มาเขียนชื่อเราด้านหน้าใบ 1 เขียนชื่อหญิงด้านหลังใบ 1 แล้วเอาใบไม้ทั้งสองประกบกันให้ด้านที่มีชื่อชนกันโดย ให้ชื่อเราอยู่ข้างบน หลังจากนั้นเอายันต์ทับไว้ อาราธนาคาถาอธิษฐานจิต
- จะไปต่อสู้คดีความกับใครให้พกยันต์ ไว้ข้างหน้า
- จะไปพบหญิงให้พกไว้ข้างซ้าย
- จะไปพบเจรจากับชายให้พกไว้ข้างขวา
เป็นตะกรุดที่หลวงพ่อครูบาวัง สร้างแจกให้กับบรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่มีอาชีพในด้านค้าขาย สามารถอาราธนาเเช่น้ำทำน้ำมนต์ประพรหมสินค้าที่จะขายได้ หอมฟุ้งเหมือนดอกจำปา

ตัวจริงหายากกว่า 9 กุ่มอีกครับผม
#เหมาะสำหรับพ่อค้าแม่ค้า เจรจาค้าขาย เจ้าของธุรกิจ


ครูบาวัง วัดบ้านเด่น
อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านเด่น ต.หนองบัวเหนือ อ.เมือง จ.ตาก เป็นพระเถระที่เพียบพร้อมด้วยคุณสมบัติครบถ้วนในสมณสารูป มีความเมตตากรุณาแก่ผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก โดยท่านได้สร้างวัดบ้านเด่นตั้งแต่ยังเป็นป่าดง จนกลายเป็นวัดที่เจริญรุ่งเรือง มีผู้รู้จักกว้างขวางอย่างที่เห็นในปัจจุบัน นอกจากนั้น ยังได้สร้างพระเครื่องรางของขลังจนเป็นที่ยอมรับของลูกศิษย์ลูกหาว่าเป็นของดีที่มีคุณค่า ท่านถือกำเนิดที่บ้านต.เหมืองจี้ อ.เมือง จ.ลำพูน เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 24 ก.ย. 2434 ปีเถาะ เป็นบุตรของเจ้าคำปวน และเจ้าบัวเงา ณ ลำพูน บิดามารดาเป็นเชื้อสายเจ้าภาคเหนือ แต่ครอบครัวของพ่อยึดอาชีพค้าขายทำไร่ทำนาตลอดมา มำพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน 8 คน เป็นชาย 4 หญิง 4 ต่อมาภายหลังได้เปลี่ยนนามสกุลใหม่เป็น “แก้วมหาวงศ์”
เมื่ออายุ 12 ปีได้บรรพชาเป็นสามเณรและศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่วัดบ้านเหมืองจี้ จนกระทั่งอุปสมบทเมื่อวันที่ 5 พ.ค. 2455 ณ วัดบ้านแป้น อ.เมือง จ.ลำพูน โดยมีพระกันธิยะ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการปั๋น เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการปุ้ม เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “พรหมเสโน”
หลังอุปสมบทแล้วได้ออกเดินธุดงค์ไปยังสถานที่ต่างๆ โดยครั้งแรกได้ธุดงค์ไปช่วยสร้างวัดต้นธงชัย อ.แม่พริก จ.ลำปาง จนได้เป็นเจ้าอาวาสอยู่ 4 พรรษา ต่อจากนั้นได้ธุดงค์ไปช่วยสร้างวัดสองแคว อ.เมือง จ.ตาก อีก 2 พรรษา และได้เป็นเจ้าอาวาสเช่นกัน หลังจากนั้นจึงได้มาสร้างวัดบ้านเด่น ในจำนวนเวลาที่เดินธุดงค์ 12 ปีนั้น มีอยู่ 2 ปีที่ท่านได้ธุดงค์ไปเมืองย่างกุ้งเพื่อเรียนภาษาพม่า และได้เรียนเวทย์มนต์คาถาที่เป็นภาษาพม่าจนมีความชำนาญอย่างดี จึงเดินทางกลับเมืองไทย ในระหว่างทางได้พบป่าแห่งหนึ่งชื่อ “ป่าเด่นกระต่าย” ซึ่งมีความร่มเย็นน่าอยู่อาศัย และมีหมู่บ้านที่ห่างไกลและยากจน จึงคิดสร้างวัดขึ้นเพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลชาวบ้านในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา เริ่มแรกท่านได้สร้างกุฏิมุงหลังคาด้วยไม้แฝกก่อน 3 หลัง ซึ่งนับเป็นสำนักสงฆ์ที่แห้งแล้งยังไม่มีอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว ต่อมาประชาชนในต.หนองบัวเหนือ อ.เมือง จ.ตาก ซึ่งอยู่ในบริเวณที่สร้างวัดบ้านเด่น ได้มองเห็นความจำเป็นของพระสงฆ์ที่ทนทุกข์ยากลำบากในเรื่องความเป็นอยู่ และอาหารการกิน จึงสละแรงกายแรงใจช่วยกันคนละไม่คนละมือร่วมกับพระสงฆ์สามเณร จนได้ศาลาไม้เก่าขึ้นมาหนึ่งหลัง และให้ชื่อว่า “วัดบ้านเด่น” ตามสถานที่ตั้งวัดซึ่งเป้นป่าเด่นกระต่าย เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ป่าแห่งนี้
ทั้งนี้ ก่อนที่วัดบ้านเด่นจะมีชื่อเสียงเด่นสมชื่อสมความปรารถนาของครูบาวัง วัดแห่งนี้ได้รับความอุปถัมภ์จากปลักอำเภอเมืองตาก และครอบครัว รวมทั้งประชาชนทั่วไป ปลัดอำเภอท่านนั้นก็คือ “ขุนโสภิต” บิดาของจอมพลถนอม กิตติขจร อดีตนายกรัฐมนตรี ซึ่งเลื่อมใสศรัทธาในหลวงพ่อครูบาวัง ซึ่งได้มอบตัวเป็นศิษย์และเป็นผู้บริจาคทรัพย์ร่วมสร้างวัดเป็นจำนวนมาก ครูบาวังท่านเป็นเจ้าอาวาสผู้ถือปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานมาโดยตลอด ได้บำเพ็ญประโยชน์ช่วยเหลือสาธุชนผู้ตกทุกข์ได้ยากเสมอมาด้วยความเมตตาปรานี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่เพื่อนมนุษย์ทุกหมู่เหล่า โดยไม่มุ่งหวังสิ่งตอบแทนใดๆ จนมีศิษยานุศิษย์มากมายทั่วประเทศ
เครื่องรางของท่านที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากในภาคเหนือ และมีประสบการณ์ความศักดิ์เข้มขลังก็คือ “ตะกรุด” ซึ่งมีหลายชนิด เช่น ตะกรุด 5 ดอก,9 ดอก,108 ดอก,ตะกรุดจำปาสี่ต้น,ตะกรุดคลอดลูกง่าย,ตะกรุดแหนบใบพลู และสีผึ้งน้ำมนต์ ,ชานหมาก และเหรียญรูปเหมือนรุ่นแรก ปี2506 นอกจากนี้ ท่านยังมีความเชี่ยวชาญในเรื่องรักษาไข้และโหราศาสตร์ รวมทั้งมีพรพิเศษอีกประการหนึ่งคือ ท่านสามารถนั่งเทียนสะเดาะเคราะห์ เทียนให้โชคลาภ หรือนั่งเทียนเพื่อให้ชนะคดีความยามขึ้นโรงขึ้นศาล และในเรื่องอื่นๆ วาระสุดท้ายแห่งชีวิต ครูบาวังได้ละสังขารลงด้วยอาการสงบเมื่อวันที่ 18 ม.ค. 2516 เวลา 24.00 น. ณ โรงพยาบาลกำแพงเพชร ด้วยวัย 82 ปี พรรษาที่ 62 โดยดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบ้านเด่น 56 พรรษา
ผู้สืบสานวิทยาคมล้านนาตำหรับหลวงพ่อครูบาวัง
คืนหนึ่งขณะที่พระอาจารย์ภูไทย ปภากโร เจ้าอาวาสวัดเขาแก้ว ทุ่งเสลี่ยม สุดขทัยกำลังทำกรรมฐานอยู่ ได้นิมิตไปว่า ได้ไปเจอะพระภิกษุชรารูปหนึ่ง นั่งอยู่บนเก้าอี้เองหลังโบราณ ในนิมิตท่านอาจารย์ภูไทย ได้เข้าไปกราบท่านและขอเรียนวิชากับท่าน ท่านได้เมตตาบอกสอนวิชาพร้อมกับบอกเคล็ดลับบางประการให้ทราบ ทั้งๆที่ตอนนั้นยังไม่ทราบเลยว่าพระภิกษุชรารูปนั้นชื่ออะไร อยู่วัดไหน หลังจากคืนนั้นแล้ว ท่านได้พยายามสอบถาม และพยายามค้นหาว่าพระภิกษุรูปนั้นคือใคร
จนวันหนึ่งหลังจากท่านพระอาจารย์ได้ไปร่วมงานทำบุญอายุวัฒนมงคลของหลวงปู่บุญ โสภณวัดทุ่งเหียง จ.ชลบุรี เสร็จงานท่านได้เดินทางไปจังหวัดขอนแก่น เพื่อทำธุระบางประการ ณ ที่นั้น ท่านได้เจอะพระรูปหนึ่ง ก็ได้สนทนากัน และท่านได้เล่าเหตุนิมิตในคืนนั้นให้พระรูปนั้นฟัง พระรูปนั้นก็บอกว่า น่าจะเป็นหลวงพ่อครูบาวัง วัดบ้านเด่น จ.ตาก ซึ่งท่านได้มรณะภาพไปตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๑๖ แล้ว

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน